بیید سنگ تازه بیلی

خوارو بیرارون گل مه،

خیلی  دیره که فکر موکونوم یک گپ  ره قدی از شمو بوگویوم . شاید گپی  نو نبشه، مگم گفتی شی نو استه.

مو پکی  کلو چیخرا  موکونی. او قدر چیخرا  موکونی که دل کافیرو ره ام او کدی. پکی کلو از دیروز و پریروز گیله  دری. او قدر گیله موکونی که اید کس نفامیده که مو خودون مو ام کته کته کارا کیدی. مو بیخی از یاد بوردی که خودون مو ام یک کس استی و خودون مو ام می تنی خوشی کنی، شادی کنی، بیخندی، بازی کنی، پیشپو بزنی، آتنگ بندزنی، ....

سیدو  ملایون  مو تا وس شی کشیده از امام حسین گفته که شهید شده ، از حضرت زینب و گلثوم گفته که اسیر شد و ده  سر خو زد و موی خو کند، از امام زین العابدین بیمار گفته که زنجیر ده  گردو دشت و صد رقم ازی گپها  که دلو جگر آدمه پاره موکونه و تمام قوت آدم ره اودیده  جور کده از کومی شی شیوه موکونه....

اید نموگین که امام حسین، صدقی شی شنوم مرد الی ده  میدو ایسته شد، گردو خم نکد، جنگ کد، شهید شد. زینب شیر الی رافت ده  پیش یزید ایسته شد، از حق خو، از بیرار خو، از بدی یزید گفت و او ره رسوا کد. امام زین العابدین هم رفت و کوچه ده  کوچه یزید ره رسوا کد و بیچاره کد....

بابه ام، جان پک مو فدای شی، یاد داد که «از گریه و از زاری، تامو نموشه کاری، از دشت و دامن خیزیم با غیرت تاتاری...» او یاد داد که می تنی ایسته شونی  و از خود خو و از کار خو بوگی...

گریستو، بد نیه، مگم اگر کلو ده  گریستو  آموخته شودی ، زندگی کدو ره از یاد موبری. بیید یاد بگری که زندگی حق از مویه. بیید سنگ ره از یک روی دیگه، ده  یک جای دیگه بیلی. بیید صدقه و بلی بوری  یکی  دیگی خو شوی و از خوشی های یک دیگی خود گپ بزنی. ای کار بلدی از مو که تنا گریستو ره یاد گریفتی، شاید سخت بشه، مگم خوبه که یاد بگری و شاد بودو ره ده  یگ دیگی خو یاد بیدی....

او خوارو بیرارون گل مه،

دیگه  بد بودند، اید شک نیه. خدا گردون کلی‌گی شی میده کنه. نه ده  خود خو حال ایشتن نه دز مو. مگم چیز کار کنی، دیگه. بیید یک دو سال کوشش کنی که تمام ازی چیزاره یک دور بیلی، یک چند صبا ده  خود خو فکر کنی، یک چند صبا از چیزایی که خودون مو کدی خوشی کینی. از گل گل قوم و بیرار خو بوگی. از کارایی کته کته که فقط ده چند روز کیدی بوگی. ... از خدمتای خو بوگی. از کمایی های  خو بوگی. ای رقمی یک کم ده خود خود باور پیدا موکونی. یک دیگی خو قدر موکونی و زور و هنر یک دیگی خو توغ موکونی.

ده  شان از مه، امی سیاهای امریکا خوب خوب چیزاره ده  آدم یاد می‌دیه . اوا امدن قد تمام زور و قدرت خو شروع کدن ده کار کیدو، د درس خاندو، ده رشد کیدو، ... نه ده روی سفید اوله شدن نه ده روی سرخ. کار خود خوره پیش بردن. هر جای که میسر شد، خود خور پیش چیقی کدن. توره گفتن، دوستی کدن، سنگ بلی سنگ ایشتن. یک روز نگفتن امریکا از مو نیه، نگفتن ای ملک از سفیدا یه از سرخایه. گفتن امریکا از خودون مویه.... او قدر گفتن که راستی باور کدن که امریکا از خودون شی یه. امروز هیچ سیاه ده امریکا نیسته که بوگویه امریکا از ما نیسته.

بیید مو ام یک دیگی خوره  بوگی که ای ملک از خودون مویه. یاد شوم منده که بابه ده یک گپ  خو موگوفت: «اگه دیگا ده نژاد خو فخر موکونه، مو ام یک نژاد استی مو ام ده نژاد خو فخر موکونی، اگر دیگا ده  مذهب خو فخر موکونه مو ام پیرو یک مذهب استی مو ام ده  مذهب خو فخر موکونی. ده  ار صورت شی مو ده ای ملک استی...». این گپ  پک کته گپه . ای ره ده  یک دیگی خو بوگویی. ای ره تکرار کنی. ای ملک از خودون مویه. گور مردی دیگا که ای ملکه از خودون خو  می‌دنن یا نمی‌دنن. گور مردی شی که مو ره حق می ‌دین ای ملکه از خودون خود بیدنی یا نمی‌دین. مو ای ملکه از خودون خو می‌دنی، ار چیز شی از خودون مویه، دیگا اگر کلو قار شی میه، مویای بینی خوره  بکنه، گور مردی شی....

او خوارو بیرارو،

بیید دست ده بلی  دست بیلی ای ملک خوره آباد کنی. بیید بلدی دیگا بوگویی که امو دوستی او مهر و خوبی ره  که اوا از مو دریغ کیدن مو ده  اوا روا می‌دنی. بیید بوگی که مو آدمی و آدم بودو از گاو و خر بودو کده کلو خوبتره....

بیید شادی کنی، بیید خوشی کنی، بیید خدا ره شکر کنی که کلو سر از مو بزرگی کیده و نسل از موره خوب قدر دده، ناز دده، کلو موره دوست خو کیده.... بیید شکر ازی نعمتای خدا ره دشته بشی. بیید دنیا ره خبر کنی که مو ار چیزه تغییر می‌دی....

او خوارو بیرارو،

بیید گله زاری از گذشته ره قد کیده ده  تاغ بلند بیلی. بیید خوارون خوره آغه بیدنی، بیرارون خوره دادی. بیید یک دیگی خو ره خوار بیرار دلی دوست کنی. بیید پک مو بخندی و خندیدو ره ده  یگ دیگی خو پیغام  کنی. بیید ده  کته کتی خو بوگویی که سر خوره کلو بیجای بال نگیرن. همت خوره بال بگیرن. بیید یک دیگی خوره بوگویی که خون مو، جان مو، مال مو، آبرو و عزت مو، تاریخ مو، سرگذشت مو، سرنوشت مو، پک ‌شی از پک مویه...

بلی بور همیگی شومو ،

برمینگهام، ۱۰   اپریل ۲۰۱۰